Το φελίγγειο υγρό, ή αντιδραστήριο Fehling, είναι ένα αντιδραστήριο που βρίσκει χρήση στην αναλυτική χημεία ως μέσο διάκρισης μεταξύ αλδεϋδών και κετονών. Αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1849 από τον γερμανό χημικό Χέρμαν φον Φέλινγκ.

Παρασκευάζεται με ανάμιξη ίσων όγκων δύο διαλυμάτων: το ένα είναι αλκαλικό διάλυμα θειικού χαλκού (CuSO₄), με βαθύ κυανό χρώμα, και το άλλο είναι διάλυμα τρυγικού καλιονατρίου (KNaC₄H₄O₆, γνωστό και ως άλας Seignetteή άλας Rochelle). Στο τελικό διάλυμα σχηματίζεται χηλική σύμπλοκη ένωση του δισθενούς χαλκού με τρυγικά ανιόντα. Η ένωση αυτή δρα ως οξειδωτικό σώμα. Το φελίγγειο υγρό προστίθεται σε διάλυμα της ένωσης που πρόκειται να εξεταστεί και ακολουθεί θέρμανση του μίγματος. Παρουσία αλδεϋδικής ομάδας τα ιόντα δισθενούς χαλκού Cu²⁺ ανάγονται σε μονοσθενή χαλκό Cu¹⁺ με δημιουργία καστανέρυθρου ιζήματος οξειδίου του χαλκού, ενώ οι αλδεΰδες οξειδώνονται.